Παιδικος Σταθμος Ιλιον

Αγαπητή Μιλένα,
Σε λίγο καιρό, και συγκεκριμένα ένα χαμογελαστό απόγευμα του Ιούνη, κάπου εκεί που η ζέστη μας αγκαλιάζει γλυκά και όλα αρχίζουν να θυμίζουν ταξίδια και διακοπές, ένα υπέροχο ταξίδι που κράτησε 5 ολόκληρα χρόνια τελειώνει για μας. Είναι η στιγμή που θα καμαρώσω με απίστευτη συγκίνηση και χαρά τον γιό μου τον Γιάννη, όπως είχα κάνει και 2 χρόνια πριν με τον Παντελή – Παναγιώτη στην ανεπανάληπτη τελετή αποφοίτησης που διοργανώνεις κάθε χρόνο.
Με αφορμή αυτό, θέλω να σε ευχαριστήσω γι΄ αυτό το μαγικό ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της αθωότητας, της γνώσης, της τρυφερότητας, των εξαιρετικών γεύσεων και αξέχαστων στιγμών που έζησαν τα παιδιά μου, οι θησαυροί μου, κοντά σου.
Η βαλίτσα των αναμνήσεων απ΄ αυτό το ταξίδι είναι γεμάτη από αγάπη, αγκαλιές, χαμόγελα, φιλίες, φροντίδα. Πολύτιμος οδηγός για την υπόλοιπη ζωή τους. Τα όμορφα παιδικά χρόνια αποτελούν για όλους μας τη βάση για να χτίσουμε το μέλλον μας. Οι αξίες που οι γονείς και οι δάσκαλοι μαθαίνουν στα παιδιά είναι σημαντικές και απαραίτητες στην εποχή μας, περισσότερο από ποτέ. Εύχομαι ολόψυχα τα παιδιά μου να συναντήσουν στην πορεία της σχολικής τους ζωής, στο ταξίδι αυτό για την κατάκτηση της γνώσης, κι άλλους παιδαγωγούς σαν κι αυτούς που συνάντησαν στα πρώτα τους χρόνια στο σχολείο σου. Μέσα απ΄ τις δυσκολίες, τις φουρτούνες να ξέρουν πως θα βγουν δυνατότεροι, πιο σοφοί. Λιμάνι πάντως, απάνεμο και γαλήνιο θα είναι μέσα στην καρδούλα τους η δική σου αγκαλιά.
Σε ευχαριστώ γι΄ αυτά που ζήσαμε κοντά σου….
Θα βρεθούμε ξανά, γιατί δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας,
Αγαπιόμαστε άλλωστε τόσο πολύ!…!
Με εκτίμηση,
Κατερίνα Τσιμπόγου
Η μαμά του Παντελή – Παναγιώτη
και του Γιάννη.

Κυρία Μιλένα, η αγάπη σου για μένα είναι
πολύτιμη σαν φυλαχτό.
Σταυρός που λάμπει στον λαιμό, μ΄ ολόχρυση καδένα.
Πάνω μου θα τον φοράω για να με φυλάει,
γιατί έχεις μια γλυκιά καρδιά που αληθινά μόνο
ξέρει ν΄ αγαπάει!!!

Τα παιδάκια σου

 

Κυρία Μιλένα,

Το 2018 γέμισε η ψυχούλα του μικρού μου ζαχαρωτού από την ΠΑΡΟΥΣΙΑ σας, την ΦΡΟΝΤΙΔΑ σας και την ΑΓΑΠΗ σας… Γίνατε η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ μας… Κατέχετε μια θέση στο καθημερινό μας τραπέζι. Κοιμηθήκαμε πολλα βράδια μαζί σας… Για όλα αυτά μας είστε απαραίτητη στη ζωή μας!!! Το 2019 θα είναι κι αυτό γεμάτο από σας … όπως κι όλα τα χρόνια που θα έρθουν καθώς το ΕΡΓΟ σας μένει ανεξίτηλο μέσα στο χρόνο!!! 

Πριν από 6 χρόνια, έψαχνα και εγώ με αγωνία, ένα σωστό κατ΄ εμέ χώρο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει το πρώτο μου παιδάκι σε ηλικία 2,5 χρονών καθώς και οι δύο γονείς ήμασταν εργαζόμενοι . Μετά από σχετική έρευνα κατέληξα στο Βρεφονηπιακό σταθμό – Νηπιαγωγείο «Μιλένα Κολέλη», καθώς με την πρώτη ματιά στους χώρους με εντυπωσίασε το πόσο προσεγμένο, καθαρό και μελετημένο ήταν το καθετί. Έπειτα η αμεσότητα και η ειλικρίνεια, που διέκρινα στα λόγια και το βλέμμα της ίδιας της Κας Μιλένας.
Ξεκίνησα λοιπόν διστακτικά όπως όλοι στην αρχή γιατί σε εκείνους θα εμπιστευόμουν το παιδί μου και ευτυχώς όλες αυτές οι πρώτες εντυπώσεις επιβεβαιώθηκαν στο έπακρο. Για τους λόγους αυτούς και συνεχίζοντας κάθε χρόνο να βλέπω την πολλή και καλή δουλειά που γινόταν και λαμβάνοντας τελικά περισσότερα από όσα προσδοκούσα, δύο χρόνια αργότερα έστειλα και το δεύτερο παιδί μου στο σταθμό, σε ηλικία 1,5 χρονών με περισσότερη αγωνία από την πρώτη φορά λόγω της μικρής του ηλικίας. Φέτος αποφοιτά και αυτό από το νηπιαγωγείο και είμαι σίγουρη ότι μετά από 6 χρόνια «συνεργασίας» με το σταθμό και τους εργαζόμενους σε αυτό, έχω παρά μόνο καλά να θυμάμαι από όλους που με τόσο ενδιαφέρον και αγάπη φρόντισαν τα παιδιά μου και τους έμαθαν να συνεργάζονται, να αθλούνται, να επικοινωνούν, να μιλούν σωστά, να αυτοεξυπηρετούνται, να είναι ευγενικά.
Αμέτρητα όμως ευχαριστώ στη διευθύντρια και δασκάλα μας, Κα Μιλένα για τις πολύ κουραστικές προσπάθειές της, τις χρησιμότατες συμβουλές της, την υπομονή της και την κατανόηση σε τυχόν δυσκολίες που παρουσιάστηκαν.
Κάποτε τους είχα πει αυθόρμητα πως κάθε χρόνο και εμείς και τα παιδιά τους αγαπάμε περισσότερο. Ήταν σαν να είχαμε μια δεύτερη οικογένεια.
Ανεπιφύλακτα ένας παιδικός σταθμός που θα πρότεινα σε όποιον έχει ακόμα αμφιβολία. Μια ομάδα, μια οικογένεια που το μόνο μέλημά τους είναι τα παιδιά.
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινάς για τη δουλειά σου το πρωί χωρίς ούτε μια μέρα να έχεις άγχος για το πώς περνάει μακριά σου ο πολυτιμότερος άνθρωπος της ζωής σου.
Με εκτίμηση,
Καραποστόλη Έφη
(μαμά Ξανθής και Νικόλα)

Η γνωριμία μου με τον παιδικό σταθμό «Μιλένα Κολέλη» , ξεκίνησε στην προσπάθεια αναζήτησης από εμένα και τον σύζυγό μου κατάλληλου παιδικού σταθμού που θα φιλοξενούσε την μεγάλη μας κόρη. Δεν είχαμε καμία γνώση και καμία ενημέρωση από κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο σχετικά με τις συνθήκες φιλοξενίας του παιδιού μας στο συγκεκριμένο σταθμό ή την ποιότητά του. Ακολουθήσαμε το ένστικτό μου, που ευτυχώς για άλλη μια φορά ήταν αλάνθαστο.
Από τότε ξεκίνησε ένα μαγικό ταξίδι για όλη μας την οικογένεια, καθώς και η δεύτερη κόρη μου είναι «μαθήτρια» ακόμα στον Σταθμό. Θα ήθελα ν΄αναφερθώ
 στην αγάπη, φροντίδα και διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας από τις δασκάλες, μα πάνω απ΄όλα στην απεριόριστη ενεργητικότητα, «παιδικότητα» και Αγάπη της αεικίνητης, ακούραστης και τελειομανούς κυρίας Μιλένας. Όλο το προσωπικό του Σταθμού είναι για εμένα η δεύτερη οικογένειά μου. Πραγματικά με έχουν βοηθήσει σε δύσκολες προσωπικές και οικογενειακές στιγμές και μου έχουν συμπαρασταθεί αληθινά. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους, αλλά και καθένα χωριστά για όλα όσα έχουν προσφέρει στην οικογένειά μου όλα αυτά τα χρόνια. Ολοκληρώνω, κάνοντας μία ευχή και δανείζομαι τα λόγια της μεγάλης μου κόρης, η οποία κάθε φορά που περνάμε απέξω από το σταθμό, αναφωνεί, «Μαμά, ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ!!!». Αυτό λοιπόν εύχομαι και σε σένα Μιλένα, να είναι το σχολείο σου, για όλα τα παιδιά που φιλοξενούνται σε αυτό, το ΠΡΩΤΟ και το πιο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!.
Ευχαριστώ πολύ ΓΙΑ ΟΛΑ,
Με πολλή , πολλή Αγάπη,
Μαρία Σπυριδάκη
(μαμά Μιχαέλλας και Κων/νας)

Μετά από 3 χρόνια
Μια υπέροχη διαδρομή έφτασε στο τέλος της
Ένα μπουμπουκάκι άνθισε στο σχολείο σας

Μιλένα μου,
Σε Ευχαριστούμε πολύ
για τα Όμορφα Χαρούμενα Δημιουργικά
μα πάνω απ΄ όλα γεμάτα Αγάπη χρόνια
που πέρασε η Γεωργία μου στην Αγκαλιά σας.
Λέει η Γεωργία
«Μαμά το λατρεύω το Σχολείο μου»
«Μαμά την κ. Μιλένα την Αγαπώ πολύ»
«Μαμά το σχολείο της κ. Μιλένας είναι το Καλύτερο Σχολείο του Κόσμου»
«και εμείς σε λατρεύουμε και σε αγαπάμε πολύ.
Και για εμάς είσαι το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε
για το παιδί μας τα τόσο τρυφερά χρόνια της ζωής του
και έχουμε συνέχεια……
Ευχόμαστε σε εσένα και την όμορφη οικογένειά σου τα καλύτερα.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι από τα παιδιά δεν μπορείς να κρυφτείς και πάντα ακούς την αλήθεια. Δεν έχουν μάθει να καταγράφουν γεγονότα με διπλωματικό τρόπο με αποτέλεσμα όσοι επαγγελματίες συνεργάζονται με παιδιά, να πρέπει να είναι έτοιμοι να ακούσουν την πιο σκληρή αλλά και αληθινή κριτική.
Ψάχνοντας για ένα κατάλληλο σχολείο, ώστε να βάλω την κόρη μου στην ηλικία των 3 ετών, είχα ακούσει από γνωστούς και φίλους σχόλια για όλα τα σχολεία περίπου της περιοχής, που πάνε τα παιδιά τους. Έτσι ξεκίνησα με την σύζυγό μου τις επισκέψεις, προκειμένου να συζητήσω και να πάρω απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Το πρώτο σχολείο που πήγαμε ήταν ο Βρεφονηπιακός σταθμός «Μιλένα» (προσοχή όχι με διακριτικό τίτλο διάφορες άλλες ονομασίες, αλλά ένα σχολείο στο οποίο η ιδιοκτήτρια έχει επιλέξει να τοποθετήσει το ονοματεπωνυμό της….Μιλένα Κολέλη….).
Το πρώτο θετικό σημείο που εισέπραξα ήταν ότι το συγκεκριμένο σχολείο δεν ήταν ένα parking μικρών παιδιών, αλλά μια κοινωνία, στην οποία το κάθε παιδί είχε τον δικό του ρόλο, που αρκετές φορές δεν έχει ούτε στο ίδιο του το σπίτι. Και που το κατάλαβα; Από το πάθος και τις απαντήσεις που μας έδινε η Κα Μιλένα, από το πόσο υπερήφανη ένιωθε για την δουλειά της και φυσικά από το ότι όσα παιδιά πέρασαν εκείνο το 2ωρο που κράτησε η συνάντηση με την Κα Μιλένα, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να τρέξουν και να την αγκαλιάσουν και όχι μόνο την Κα Μιλένα αλλά και τις δασκάλες.
Τελειώνοντας την συνάντηση και βγαίνοντας έξω από το σχολείο, συμφωνήσαμε με την γυναίκα μου, ότι η λίστα με τα σχολεία που μας είχαν προτείνει, πλέον ήταν περιττή. Η εγγραφή της μικρής μας θα γινόταν στο σχολείο της Κας Μιλένας.
Όταν ήρθε η καλοκαιρινή περίοδος αποφάσισα να κάνω ένα τεστ στην κόρη μου. Της είπα ότι από το Σεπτέμβριο δεν θα πάει στο ίδιο σχολείο αλλά σε ένα άλλο πιο μεγάλο….η αντίδρασή της ;;; κλάμα και φωνές ότι θέλει την Κα Μιλένα. Για εμένα αυτό ήταν το πιο ισχυρό αποδεικτικό για το πώς συμπεριφέρονται στα παιδιά μας.
Ειλικρινά εγώ και η γυναίκα μου, νιώθουμε υπερήφανοι σαν γονείς που τα παιδιά μας (αμέλησα να αναφέρω ότι εδώ και 1 χρόνο περίπου βρίσκεται στο σχολείο και ο μικρός μας), βρίσκονται σε ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι αντιλαμβάνονται το λειτούργημά τους και γίνονται παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για εμάς τους γονείς… Κάθε μέρα δίνουν το μεγαλύτερο κομμάτι από την ψυχή τους (και την σοφία τους) στα παιδιά μας, είναι δασκάλες και μαμάδες μαζί και φροντίζουν ώστε να γυρίζουν σπίτι γελαστά και ενθουσιασμένα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις ΔΑΣΚΑΛΕΣ στο σχολείο, αλλά θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ ιδιαίτερα στην Κα Μιλένα και τον Κο Κώστα (σύζυγο της Κας Μιλένας): «Κυρία Μιλένα και Κύριε Κώστα, σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για ότι προσφέρετε στα παιδιά μας!!! Ειλικρινά είναι δύσκολο νε εκφράσουμε με λόγια όσα νιώθουμε για εσάς. Εμείς σίγουρα είμαστε οι γονείς τους αλλά εσείς έχετε κερδίσει με την αξία σας το ρόλο του ΚΗΔΕΜΟΝΑ».